Co dalej z e-zdrowiem w Polsce

/ Adobestock

Zainteresowanie cyfryzacją opieki zdrowotnej w Polsce gwałtownie przyspieszyło za sprawą pandemii COVID-19. Polacy, ze względu na rosnącą liczbą zakażeń koronawirusem SARS-CoV-2 i zamrożeniem stacjonarnych placówek, zaczęli powszechnie korzystać ze zdalnych porad lekarskich – głównie przez telefon.

Według danych Ministerstwa Zdrowia i Narodowego Funduszu Zdrowia, podczas pierwsze fali epidemii COVID-19 w Polsce z teleporad skorzystało ponad 80 proc. pacjentów szukających porady lekarskiej. Ten sposób korzystania z usług medycznych został generalnie dobrze oceniony przez pacjentów – wynika z danych MZ i NFZ.

Trzeba jednak zauważyć, że choć teleporady swoją popularność zawdzięczają głównie pandemii, to inne elementy cyfryzacji ochrony zdrowia były przygotowywane wcześniej i są niezależne od koronawirusa. Zarówno e-recepty, jak i e-zwolnienia zostały wdrożone przed uderzeniem SARS-CoV-2. Z elektronicznej formy zwolnienia można było korzystać od 2016 roku, a stały się one obowiązkowe pod koniec 2018. Podobnie jest z e-receptą, która stała się w Polsce obowiązkowa w styczniu 2020 roku. Obecnie trwają zaś pilotaże systemu e-skierowań na badania laboratoryjne, obrazowe oraz na wizyty specjalistyczne. Ta usługa ma stać się w pełni cyfrowa na początku 2021 roku.

Z punktu widzenia pacjenta, działania w zakresie cyfryzacji systemu opieki zdrowotnej w Polsce zostały rozpoczęte, a upowszechnienie się teleporad tylko zdynamizowało ten proces, jednak wymaga on dalszego rozwoju.  

Nieco inaczej jest jednak z cyfryzacją systemu widzianą z perspektywy lekarzy, placówek medycznych oraz płatników. Jednolite standardy regulujące zasady udzielania teleporad zostały wprowadzone przez Ministerstwo Zdrowia dopiero niedawno. System wymiany elektronicznej dokumentacji medycznej jest na razie na etapie pilotażu, który ma zakończyć się dopiero w kwietniu 2021 roku. Wyzwaniem okazało się m.in. stworzenie i wdrożenie standardów dokumentacji medycznej, które umożliwiałyby analizę i porównywanie danych pochodzących z wielu ośrodków. O wykorzystaniu takich danych do proaktywnych działań, wyprzedzających zagrożenie zdrowotne, nie razie trudno mówić. Podobnie jest z rejestracją i wprowadzeniem do powszechnego użytku cyfrowych terapeutyków (tzw. DTx) – m.in. aplikacji wspierających lub zastępujących konwencjonalne terapie. Systemy oceny i akredytacji takich rozwiązań to w Polsce wciąż jeszcze melodia przyszłości.

O możliwych scenariuszach rozwoju cyfrowych usług systemu ochrony zdrowia oraz rynku e-zdrowia mowa będzie podczas sesji „Kierunku rozwoju e-zdrowia w Polsce. Zdefiniować i wykorzystać szanse”, którą prowadzić będzie Tomasz Judycki, prezes Polskiej Izby Informatyki Medycznej. Na wstępie Marta Brożyna z Centrum e-Zdrowia przedstawi założenia przygotowywanej polskiej strategii e-zdrowia oraz wnioski z dotychczasowych wdrożeń cyfrowych rozwiązań. O budowaniu cyfrowej dojrzałości i standardach akredytacyjnych będzie natomiast mówił Michał Bedlicki, z-ca dyrektora Centrum Monitorowania Jakości w Ochronie Zdrowia.

Do dyskusji zostali również zaproszeni: Roman Kolek, wicemarszałek województwa opolskiego, Marcin Grabowski, z-ca dyrektora Departamentu Informatyki ds. Integracji i Transformacji w NFZ, Magdalena Kołodziej, prezes Fundacji MY Pacjenci, Tomasz Zieliński wiceprezes Porozumienia Zielonogórskiego, Jan Pachocki z Telemedycznej Grupy Roboczej oraz Rafał Włach, dyrektor CompuGroup Medical Polska.

Podczas debaty eksperci będą dyskutować m.in. o wyzwaniach stojących przez interesariuszami systemu ochrony zdrowia w kontekście cyfryzacji podmiotów, w tym modernizacji systemów informatycznych, o standardach w telemedycynie, problemach i sugestiach producentów oprogramowania medycznego, perspektywie pacjentów oraz władz lokalnych. Początek sesji planowany jest na godz. 16., we wtorek 17 listopada 2020, podczas pierwszego dnia Forum e-Zdrowia 2020. Aby uczestniczyć w sesjach Forum wymagana jest rejestracja.